Wil je dit delen?
Het gaat boven verwachting met het ecoprinten voor het 🍎 en 🍐 kunstproject! En in de tussentijd realiseer ik me dat niet iedereen weet wat ecoprinten is.. Vandaar dan nu een beetje uitleg daarover.
Innerlijke kleuren naar buiten brengen
Als ik praat over vingerafdrukken van appels en peren, denken mensen aan het insmeren van de blaadjes met bijvoorbeeld inkt en dan afdrukken. Dat is idd hoe het in de regel gaat met menselijke vingerafdrukken en uiteraard zou dat ook met bladeren kunnen. Maar wat ik doe is middels een beits en verhittingsproces de innerlijke kleuren die opgeslagen zijn in het blad, naar buiten brengen.
Allereerst week ik de in inmiddels gedroogde blaadjes in kokend water. Daardoor hydrateren ze en worden weer soepel en hanteerbaar. De wol (vilt) laat ik eerst een nacht in water weken zodat alle vezels open gaan staan. Daarna wordt de wol gebeitst. Ik maak een beits van ijzerwater en aluin. Deze twee ingrediënten zorgen er straks voor dat alle groene en gele kleuren uit het blad komen, en dat de aanwezige tannines* zich binden aan het ijzer en daarmee een zwarte kleur afgeven.
*) Tannines kennen we als begrip vooral van wijn. De meeste links die je vindt gaan dus over druiven en wijn. Hier een voorbeeld.
Beitsen en dan printen
Het beitsen gebeurt door verhitting in een enorme pan zodat alle wol vrijelijk kan rondzwemmen. Als de wol is afgekoeld is het tijd om te printen.
Ik leg de geweekte blaadjes op de wol en rol ze gezamenlijk heel strak op. Hoe strakker opgerold hoe beter, er moet namelijk zoveel mogelijk drukcontact zijn tussen de wol en het blad. Ik bind alles af met touw om die contactdruk te behouden.
Dan gaan alle rollen in de pan en worden ze 2-3 uur gestoomd. In die periode laten de bladeren hun kleurstof en tannine los en geven dat af aan de wol.
Eenmaal weer uitgerold en blootgesteld aan zuurstof zie je de afdrukken en kleuren op de wol.
Alles bij elkaar een behoorlijk intensief proces!
En dan de administratie!
Tegelijkertijd moet ik een systeem hanteren, administratie dus, waardoor ik precies weet welk blaadje uit welke envelop komt en welke naam er dus bij hoort! Dat betekent dat ik alleen portiegewijs kan werken en alles veel tijd in beslag neemt.
Eind september hoop ik de meeste printen te hebben gemaakt en worden de wollen labels uitgedeeld aan alle borduursters die zich hebben opgegeven om hun textiele handtekening achter te laten in dit project. Inmiddels zijn dat al 50 vrouwen. Uit IJSSELSTEIN, uit diverse hoeken van Nederland, uit Duitsland, uit België.. Ook meerdere textielkunstenaars doen mee. Wordt vervolgd…
Na 26 jaar werken in de zorg, heb ik er in 2008 voor gekozen om mij volledig aan mijn textiele werkvormen te gaan wijden. Textiel was altijd al aanwezig en ik beleefde veel plezier aan de uren die ik daar aan kon besteden. Van huis uit werd dat ook gestimuleerd, ik was altijd met mijn handen bezig.
Ik heb les gehad van vele internationale viltkunstenaars. Nu werk ik in mijn atelier aan huis en geef sinds die tijd wekelijk workshops in vilten en borduren.
