Wil je dit delen?
Inmiddels kom ik in de volgende fase van het project. Ik heb uren zitten tekenen op ruitjespapier om tot een mooi ontwerp voor de eindpresentatie te komen. Mijn inspiratiebron hiervoor zijn natuurlijk de leifruit-rekken in Zenderpark. Ik heb gezocht naar een vorm die voor verbinding en daarmee ook stevigheid symbool staat. Op papier lijkt dat aardig gelukt, nu de daadwerkelijke uitvoering nog…
Ik heb proeven gemaakt met diverse wolsoorten, grove soorten die een wat ruw beeld geven. Bergschaap en Moorschnucke, die haren grijpen lekker in elkaar. Bruin, grijs, beige, huidskleur, zwart, wit, donkerrood en oranjebruin. Ook worden er stukjes kaaslinnen en ruwe zijde in mee-gevilt.
Hoe gaat dat vilten eigenlijk?
Om tot mooi vilt te komen, heb je een paar dingen nodig, wol, water, zeep en handkracht. Ik leg de wol uit op een lengte en breedte die ongeveer 30% groter is dan dat het eindresultaat moet worden. Laagje voor laagje vormen de wolvezels uiteindelijk een dikte van een paar centimeter. Daar zit natuurlijk veel lucht tussen. Door alles nat te maken met handwarm water en zeep, zakt de lucht eruit en wrijf ik alles aan. Dat proces heet “ aanvilten”.
Daarna volgt het “vilten”, ik rol alles op in een laag bubbelplastic en al heen en weer rollend zorg ik ervoor dat alle “weerhaakjes” die aan de wolvezels zitten met elkaar in contact komen en elkaar beet pakken. Dat is best hard werken! Uiteindelijk volgt het ‘vollen”, dan komt het echte gooi en smijtwerk, in dit proces haken de wolvezels dusdanig in elkaar dat de stof die nu ontstaan is stevig en sterk is. Vilten is een onomkeerbaar proces..
De kleuren en de soorten wol die ik gebruik geven het idee van boomschors weer, veel kleurnuance en wat ruw.
Wol uitgezocht voor het vilten van een grote lap door Karen Bruinsma Wol uitgelegd voor die grote lap vilt voor de panelen door Karen Bruinsma
Sponsors gezocht!
Nu ik wat verder in het project ben , wordt me duidelijk dat organisch werken ook zo zijn nadelen heeft…. De financiële kant loopt inmiddels aardig op met de aanschaf van alle materialen en de verzendkosten. Hoe ga ik dat oplossen? En dan komt er een vraag van iemand of ze een label met de afdruk van een appel of peer kan kopen, als verbinding met haar familie in IJsselstein. Hoe mooi is die gedachte?
Zo mooi dat ik er een sponsorproject van heb gemaakt; ik print en verkoop de extra labels aan mensen die het project willen ondersteunen. Heel gaaf dat ik hier respons op krijg! Ik vertel onze tuinman over het project en hij vind het zo’n mooi initiatief dat hij mij middels zijn bedrijf ook sponsort met een mooi bedrag. Ook hij maakt zich zorgen over de fruitcollectie! >> Je kunt zijn website hier bekijken.
En vandaag werd duidelijk dat ook de gemeente IJsselstein zich verbindt met mijn kunstproject! Ik heb van hen de toezegging gekregen voor een wijkbudget!! Mijn dag kan niet meer stuk…
Na 26 jaar werken in de zorg, heb ik er in 2008 voor gekozen om mij volledig aan mijn textiele werkvormen te gaan wijden. Textiel was altijd al aanwezig en ik beleefde veel plezier aan de uren die ik daar aan kon besteden. Van huis uit werd dat ook gestimuleerd, ik was altijd met mijn handen bezig.
Ik heb les gehad van vele internationale viltkunstenaars. Nu werk ik in mijn atelier aan huis en geef sinds die tijd wekelijk workshops in vilten en borduren.
